Duo Penotti , weinig wit in het pottie

Dag deurkruk-een-hand-gevers,
ja daar was ik weer.. al is het wel een beetje noodgedwongen maar ben namelijk een beetje vast komen te zitten in het dorpje corriverton aan de grens met suriname.. ja vanwege het surinaamse visum dat ik vanmorgen moest oppikken kon ik niet vroeger weg en zodoende was ik te laat voor de ferry en moet ik wachten tot morgen 12.00 uur.. ja kan ook met een bootje over maar de helft van de bootjes worden berood op de rivier en de andere helft door de douane neergeschoten en als je al levend de overkant haalt da heb je geen geldige stempels en kun je weer terug.. vandaar maar 1 nachtje wachten hier en zodoende maar een internetcafe opgezocht om de boel wat te updaten... nou zal ff snel beinnen want er is weer van alles gebeurd onderweg naar hier.. ja zo ben ik de dinsdagmorgen 8 november vroeg opgestaan in mijn museumkamer.. ja zo antiek daar alles.. dat kun je geen hotelkamer mee noemen maar komt nder de noemer van museumkamer.. nou meteen naar de bank om wat geld te pinnen.. ja dat werkte de dag ervoor ook en aangezien je in guyana helemaal niet kunt pinnen moest ik maar wat meer braziliaans geld mee om dat te wisselen.. nou daarna een telefoon opgezocht maar dat ging nogal moeilijk.. ja uiteindelijk maar een kaartje gekocht en die in z'n cel gedaan om te bellen naar mijn vader die jarig was.. ja kreeg er allemaal meiden voor die waarschijnlijk in het braziliaans zeiden dat ik een verkeerd nummer he gebeld. na 10 pogingen maar opgegeven en daarna naar het hotel terug daar meteen de tas pakken en een taxi gepakt... ja weer zo'n afzetter.. ik zei 3 maar hij wou 2 hebben.. uhmmm... tsja dat kan altijd... nou hij heb me afgezt bij een collectieve taxistandplaats waar ik meteen kon instappen naar Bonfim het grensplaatsje met guyana.. nou dat liep gesmeerd.. vol gas naar bonfim en daar werdt ik afgezet bij het gele koorts contole centrum... daarna naar de douane om mijn paspoort te stempelen... en toen met een bootje over een rivier heen om in guyana te komen.. ja ook nog wat geld omgewisseld.. en 3 real betaald om naar de overkantte komen.. ze waren er ook bezig ee antieke brug te bouwen.. ja als de bovenkant klaar was , was de onderkant alweer verrot zo traag ging dat bouwen.. maar goed bij een restaurant aangekomen kon ik een minibus boeken naar georgetown.. dus dat maar gedaan alleen ging die pas om 21.00 enhet was nu 12.00.. nou om de kreet : save water drink beer'' hoog te houden ben ik maar aan het bier gegaan en heb wat gegeten.. ja daarna nog wat geslapen in een hangmat en ook nog wat in mijn dagboek geschreven en zo was het zo maar weer 17.00 ondertussen waren er meer passagiers en moesten we i een busje naar het politeburo.. ik was de enige blanke van het hele stel.. de rest was niet blank namelijk.. nou bij het poliieburo aangekomen werden er eerst twee gevangen opgesloten in een hokje en daarna konden wij stempelen.. ja een boel gedoe daar.. toen ik binnenkwam in het kantoortje schrok ik me rot.. er lagen daar twee kameleons van een meter lang in de hoek dood op de grond.. ja mooie boel daar.. nou na het stempelen terug naar het restaurant.. ondertussen was het me opgevallen dat hier het stuur aan de verkeerde kant van de auto zit en ze notabene ook nog aan de verkeerde ant rijden.. tsja en ze spreken hier engels... maar dan anders nou goed ff later weer met zijn allen in de bus en op naar de custom service... ja hier moest ik mijn tas uitpakken.. maar daar kwam zo'n gore wam uit van de vuile en natte was dat de inspeceur niet eens verder wou kijken wat er in de tas zat.. nou frmaliteit nummer 2576 was klaar en daarna terug naar het restaurant.. daar nog effe een innertje genuttigd en daarna om 21:17 met de bus op pad.. ja met 17 man in het busje ( minibus )
aangezien de weg weg was reden we maar wat door het land en kon ik meteen deze weg op nummer twee zetten van slechtste wege ooit.. nmmr 1 was van poipet naar siem riep in cambodja maar goed rijden met dat ding en zo werdt ik alle kanten opgestuiterd. ja kon gen oog dicht doen want zat stijl rechtop en het ging nogal tekeer.. ja er liepen wel allerlei vreemde beesten over de weg zoals vossen.. ja dacht dat die slim waren.. maar die ukkels die liepen hun schaduw achterna en zo werden ze bijna geplet dor het busje.. ja ook vlogen er allemaal uilen vlak voor de bus langs.. ja waarschijnlijk gereincarneerde zelfmoordcommando's uit amman .. nou ook nog een miereneter gezien.. ja een beest wat op een kat lijkt maar er van voren net zo uitziet als van achteren.. en mieren eet met zijn lange snuit... verder nog wat vreemde vogels... ja zo kwamen we om 01:00 ineens voor een dicht hek aan.. ja de idiote wie zet er nu een hek midden op de weg neer tsja hier konden we mooi staan wachten tot 04:30 ondertussen wat proberen te slapen wat niet lukken wou want werdt opgevreten door de nefen , muggen en andere vliegende voorwerpen.. nou eindelijk ging het hek open na weer een of andere controle.. ja het schijnt dat alle moordenaars en criminelen het bos invluchten en vandaar dat er zoveel controles waren.. er worden daar om d haveklap kipnetten .. uhh kidnapings gedaan.... ja heb dus weer geluk gehad. nou toen het bos door en zo kwamen we om 05:45 aa bij een rivier.. j hier konden we niet overheen dus weer wachten p de ferry die 06:00 bego te varen... aan de andere kant.. zo vlogen er nog een paar papa en mama gaaien over en andere vogelkooi vogels ja om 06:30 eindelijk de rivier over.. ondertussen waren we nog een keer gecontroleerd... ja daarna verder en zo kwamen we uit bij een pitstop restaurant waar een aap in een hangmat lag te slapen..
ja hier koffie gedronken en daarna weer verder even later was het tijd voor een vroege lunch en zodoende stopten we weer voor een contole van de paspoorten... ja hier hing de hele wand va het politieburo vol met posters van gezochte moorenaars en misdadigers criminelen etc etc. nou toen lunchen.. ja kwamen daar 4 man het restaurant binnen waarvan ze twee aan twee aan elkaar vast zaten.. ja een soort uitje va de grittenborg.. nou die werden even losgemaakt zodat ze konden eten. ondertussen stonden de blaffers van de cipiers op scherp.. en aangezien ze bij mij aan tafel zaten.. ja niemand durfde bij mij aan tafel te zitten.. zeker bang dat ze verkleurd raakten ofzo al die zwrtjes.. nou goed die gevangenen zaten dus bij mij aan tafel en ik denk maken dat ik wegkomvoor ze wat uitvreten zonder handboeien om.. ja nou even later gingen we weer verder.. ondertussen had ik mijn muziek aangesloten op de bus en z kon de hele bus van mijn muziek genieten.. opeens was het bam..baf..knal..boem..kingelderambamtsjakka.. en vloog de hele bus bijna van de weg af.. ja het zat er aan te komen.. als je als een formule 1 coureur daar de bos doorscheurd... een klapband.. da's geen boter zoals blue band en ook geen auto als traband.. maar een band die lek is.. ja de chauf had het vaker meegemaakt dus snel wisselen.. ondertussen had ik de cd van 18 greatest accordion hits erop gezet en klonk door he hele woud de prachtige klanken van de accordion.. ja waarschijnlijk was ik de enige die het mooi vond want de cd moest gewisseld worden voor wat portugeestalige rambam muziek.. nou uiteindelijk kwamen we naar 14 uur aan op een asfaltwg.. ja ik shok me rot.. dacht wat is dat voor iets zwart waar we oprijden.. mischien een overstekende neger geplet ofzo.. maar nee het was asfalt... nou nog sneller met dat busje en zo kwamen we na een rit van 16 uur aan in georgetown.. ja idereen zag er uit also ze zwaar crimineel was en zo was dat waarschijnlijk ook.. ja mij reisgids schreef dat je nergens alleen kon lopen en het er levensgevaarlijk was dus uitpassen geblazen daar.. ja moest een visum aanvragen vandaar dat ik er wel heen moest.. nou na een hotel te heben bezocht dat op instorten stond maar een ander hotel gezocht.. die vroeg 105 us dollar per nacht.. allemachtig ik wou die tent niet kopen..ofzo... nou eentje verder was het 50 us per nacht... nog iets verder was het 25 euro per nacht met tv airco warme douche en oelkast.. nou dat maar gedaan voor twee nachten en daarna meteen naar de surinaamse ambasade daar mijn paspoort ingeleverd en wat gaan eten bij een locale tent.. ja daarna even mijn vader gebeld en even gaan internetten endaarna met taxi naar shoppingcentrum o wat drinken te kopen en wat chips en postkaarten te halen en daarna terug naar het hotel om om 17.30 op bed te duiken.. ja de volgende morgen een warme douche en daarna naar het postkantoor om postzegels te halen en de kaartjes te posten.. ja daarna naar het internetcafe om de vorige brief te schrijven en tussendoor nog wat gesnackt en gedronken.. ja toen terug naar het hotel na lang wachten op een echte taxi.. ja allemaal van die neptaxi's en die staan er bekend om om je te beroven.. dus dat moesten we niet hebben.. nou uiteindelijk een goeie en die heb me naar het hotel gebracht.. daar even omkleden en op naar een resaurantje om de hoek om wat te bikken en te drinken.. ja daar kwam later een man met erg nederlands engels accent.. ff vragen en ja hoor hij werkte hier en bouwde dijken in guyana enn suriname.. nou hij was de tweede blanke... na een ambasadeur.. da's geen familie van de klapdeur of schuifdeur... ja met hem wat gesproken en hij vertelde over dat illegaal oversteken met suriname etc etc. ja wat gegeten daar en daarna maar terug gegaan naar het hotel.. daar tv kijken.. tsja wat dacht je wat er op was: allemaal dooien.. een soort van tv programmaboekje van wie er de volgende dag werdt begraven... zo kwam er een foto in beeld met muziekje erbij en daarna een hele lijst met namen van wie het de vader,moder,oom,neef,buurman etc etc was.. ja het viel me op dat deguyanezen veel familie in amerika hebben zo kwam er zelfs in beeld dat een overleden man de oom van ja ja PAMELA ANDERSON was.. ja straks zal je beleven dat ze ook in georgetown was om op begravenis te gaa de volgende dag.... en mischien wel in hetzelfde hotel zat en een verkeerde deur binneliep en bij een nedrlandse toerist in bed dook... uhh wakker worden mr. kuipers.... ja na een stuk of 26 dooien geloofde ik het wel en ben ik gaan slapen ja aangezien er een paar condooms op mijn kamer lagen kreeg ik het idee dat dit hotel werdt gebruikt als soort van keesplek voor verliefde koppeltjes... ja zo schrok ik me rot om 05:45 toen er keihard op de deur werdt gebonkt.. ja aangezien er geen roomservice was was het dus iets anders.. waarschijnlijk was het de staatsloterij ook niet om me blij te maken met een miljoentje of 12 dus heb ik maar niks gezegd en ook niet opengedaan.. ja straks staan ze daar met een blaffer voor de deur en da bedoel ik geen hondje.. nou goed geen oog meer dicht gedaan en de volgede morgen... ja wat er toen gebeurde schrijf ik jullie wel van uit de familie ribo recentelijk PA en MA RIBO... nou zou zeggen de groeten en blijf reageren jongens.. ciao en tot binnenkort.. ben o 1 dag na up to date.. dus dat is weer mooi de groeten