het BUSDEUR ongeluk & de KOTSBOOT

dag beste president van oerimoekiestan en alle andere mensen,

Zo daar was ik alweer om jullie even bij te vertellen/schrijven over de laatste gebeurtenissen alhier in het verre wegiestan.. zo zal ik maar meteen beginnen met vertellen wat er allemaal is gebeurd..

de 15e januarie waren we gebleven in het dorpje Granada in nicaragua.. daar zijn we eerst even wat gaan ontbijten in cafe blue.. ja waarschijnlijk genaamd naar de boterkupjes die ook blauwe stippen hadden van de schimmel.. daar effe een ontbijtje met een vruchtensappie en een niet te zuipen koffie en toen konden we er weer tegen aan.. we zijn meteen met een busje naar Managua de hoofdstad vertrokken dat liep allemaal voorspoedig en na 1,5 uurtjes tuffen in dat krakkeminkige bussie met een soort van andre hazes look-a-like conducteurtje die dan weer wel mensen mee nam en dan weer niet.. ja je kon er geen hoogte van krijgen.. mirelle en ik waren in ieder geval in managua samen met een ander meisje.. en daar zijn we meteen in een busje naar leon gesprongen.. dat ging ook allemaal voorspoedig tot ik last van mijn buikje kreeg.. ja moest naar de plee.. maar dacht red het nog wel effe.. nou dat was me wat.. het zweed dik voor de kop.. dan weer steenkoud met een dikke kippenvellen huid.. dan weer warm en koud.. ik werdt er niet goed van.. maar dacht hou het nog wel effe... dat werdt allemaal steeds minder en zo ben ik de bus uitgesprogen bij een tankstation.. als we er nu waren of niet.. anders zou het niet goed komen..

mirelle en het meisje gingen ook de bus uit en wisten niet wat er was... maar ik gebaarde dat ik naar de plee moest en liefst zo snel mogelijk.. nou er was een plee alleen zat de deur op slot..

tsjonge heb ik weer na een boel gehannes kon ik eindelijk naar het toilet, maar het busje was al vertrokken dus zijn we in een taxi verder gegaan naar de stad LEON.. daar zijn we in een luxe hotel gegaan met alles erop en eraan en kwamen ook twee nederlandse vrouwen tegen type harriette homma alias de NON.. dat waren gezellige tantes en met hun even zitten lullen en daarna de stad in gegaan even de markt over en ook even kaarten kopen, schrijven en versturen.. dat was zoals gewoonlijk weer een hele operatie.. ja nergens kaarten te krijgen.. als je ze niet zoekt wordt je er mee doodgegooit en als je ze wel zoekt zijn ze nooit ergens te bekennen.. maar goed snel verder en zo effe bij een of andere tent wat gegeten.. nu dat was ook weer lachen.. wij denken een typisch lokaal gerecht te kopen.. PAPAS LOCAL genaamd.. wat denk je wat er verschijnt???
een PATAT SPECIAAL!!!!! friet met mayo,ketchup en rauwe uien.. zo hadden we ook nog een soep .. wat meer op spagetti bolognese zonder spagetti leek dan op soep.. ja een soort van bolognese saus.. daarna zijn we nog even wat wezen sneupen op de markten daar en heb ik nieuwe slippers gekocht.. en de ouwe weggemikt.. na weer terug in het hotel effe douchen en daarna eens kijken hoe het nachtleven er uit zag..

nou buiten dat het donker was , was het niet erg veel.. zo zijn we eerst wat gana drinken in de papas local zaak.. waar we die middag ook hadden gezeten en daarna in een andere tent wat een soort van casino bleek waar het vol zat met mafioze gamblers en ze pornofilms draaiden en mirelle aan zaten te kijken alsof ze van een andere planeet kwam
.. hier een paar borrels en daarna weer verder tot we in een of andere maffe toko kwamen waar nogal heftig werdt gedanst.. zo duurde het niet lang of mirelle moest er ook aan geloven.. gelukkig hoefde ik niet te dansen dat scheelt ook weer een ambulanceritje.. want als ik ga dansen vallen er meestal ongelukken.. nou na een stuk of wat drankjes hadden we hem ook al wat hangen en zijn maar terug naar het hotel gegaan daar een nachtje slapen en de volgende morgen na het ontbijdtje wat bij de prijs in zat zijn we naar het station gegaan waar we via een minibusje in een dorpje kwamen en daar nog een minibusje en zo kwamen we bij de grens waar we vervolgens met een fietstaxi verder moesten..

dat was weer een mooie corupte bedoening.. ja we konden niet in 1 fietstaxi dat was te zwaar voor de chauf.. oke dan maar twee en de prijs was : UP TO US.. dus zelf weten.. dat is altijd gevaarlijk.. nou goed eerst een stukkie fietsen en toen kwamen de geldwisselaars al.. die gaven zo´n vreemde koers dat we het vermoeden kreeg dat ze ons oud of vals geld wilden verkopen.. dus zeiden we wehoeven die rotzooi niet.. vervolgens ging mirelle´s slipper nog stuk en nadat ze de mijne had aangedaan moesten we wat grenstol betalen en kregen we niet eens een stempel.. nou weer verder en uiteindelijk kwamen we bij een busje terecht die ons naar de grens van el salvador zou brengen.. ja we waren net HONDURAS binnen en zouden oversteken naar EL SALVADOR... is niet de zus van EL BOONSTRA ofzo.. maar een gevaarlijk land waar alle uitgewezen criminele amerikanen heen worden gestuurd.. nou de fietstaxichauf kwam ineens met een prijs van 20 USD!!!! man daar kan je heel centraal amerika voor doorfietsen.. dus dat feest gaat mooi niet door.. we hebben ze 2x 3 usd gegeven wat achteraf in totaal nog 5 usd te veel was..

uiteindelijk het bussie in en verder tuffen naar el ammarillo of zoiets.. hier aangekomen na 2-3 uur de grens wer over en een aardige man uit el salvador gaf ons een stempel.. ook stond er een bus die naar san salvador ging.. daar konden we mee voor iets van 10 usd.. alleen was dat weer een TICA bus.. die ik ook had van panama naar costa rica en van costa rica naar nicaragua en waar je altijd zo lang moest wachten.. ja die lui geilden erop als ze weer werden aangehouden en alle bagage moest worden gecontroleerd.. nou dit keer viel het mee en hadden we maar een paar stoppen en konden zo bij een tankstation wat te bikken halen.. de munteenheid was dollars dus dat scheelde weer wisselen etc..na een lange rit kwamen we eindelijk in san salvador aan de hoofdstad van EL SALVADOR na een boel ge-onderhandel hadden we eindelijk een taxi naar het geplande hotel alleen zat deze vol dus toen bij het buurman hotel beland wat op zich redelijk was.. een zwembad,warme douche,tv en ontbijd voor 25 dollar.. toen even opfrissen en de stad in om wat te eten.. zo kwamen we bij een stampesvol maf cafe aan waar we van alles en nog wat bestelden.. ja de ogen waren een stuk groter dan de maag bleek achteraf.. eerst een gigantische garnalencocktail waar je een heel weeshuis mee kon voeden en daarna een gigantische plate vol vlees,rijs,sla en bonen.. en bij elk drankje kreeg je een soort van tappas.. dus dat er ook nog bij..

na verloop van tijd werdt de rekening op tafel gekwakt en kwam het er op neer dat de toko dicht ging.. het wisselgeld moest volgens mij nog gedrukt worden want dat kwam maar nooi terug.. ondertussen zat er een salvadorees bij ons aan tafel hele verhalen te vertellen.. toen die was afgetaaid ben ik eens even gaan vragen hoe dat zat met dat wisselgeld... o ja vergeten.. wel gloeiende gloeilampenfabriek... nou het wisselgeld terug en toen terug naar het hotel voor een nachtje slaap... dat ging redelijk.. en de volgende morgen ontbijten alleen was er net een bijeenkomst van de platte vrouwen vereninging.. ofzo.. uhh plattelandsvrouwen vereniging.. zo hebben we binnen een kwrtier 267 keer BUENES DIAZ gezegd ( goede morgen ) na het vreemde ontbijd.. voor mij pannakoeken en voor mirelle gemalen bruine bonen puree met ei ofzo zijn we de stad in gegaan.. eerst naar het busstation.. ondertussen was het ook mijn verjaardag de 17e.. die ticket was zo geregeld en daarna naar een markt... dat was ook zo gepiept.. alleen konden we het maar niet eens worden met de handelaars over mirelle´s tafeltje...
en ik maar niet over mijn kaarten.. daar vroegen ze 2 usd per stuk voor!!!!!!
zo ouwe klote ansichtkaart uit het jaar 0 voor christus.. uiteindelijk waren we beiden geslaagd en was de volgende missie mijn oudes bellen..

dat lukte niet want het internetcafe had geen skype.. toen even wat drinken kaartjes schrijven en weer verder sneupen. ja als je wat zoekt vindt je het niet .. normaal struikel je over de telefoonwinkeltjes en nu nergens wat te bekennen.. uiteindelijk wel een postkantoor gevonden om de kaartjes te posten en even later ook een internetcafe met skype.. na het te hebben geinstaleerd.. daar effe bellen en toen naar de PIZZAHUT om wat te lunchen.. een lekkere lasagne en toen op naar het volgens de boeken schitterend mooie ANTROPOLIST DR. DAVID GUZMAN MUSEUM nou het was inderdaad een schitterend mooi museum.. het gebouw dan maar de rommel wat er in stond.. was helemaal niks.. het leek wel de GAMMA nadat er een bom was opgevallen... vol met ouwe kapotte potten,stenen en andere rommel uit de MAYA ( de bij ) TIJD...
en alles in het spaans... zo konden we dus ook niet weten wat het was etc.
na een rappie-tappie sneltrein vaart door het museum hadden we het record van snelste museumbezoeker verbeterd en mochten we als beloning ons emailadres geven zodat ze ons op de hoogte konden houden als er weer een kapotte pot van de praxis was geariveerd die dan zogenaamd uit de mayotijd kwam.. hier hebben we jan wassenaar en lysbeth postma mee vereerd door hun adres te geven..

na wachten en wachten en zoeken en zoeken maar geen taxi... eindelijk wel een taxi en wat denk je?? dezelfde als die ons eerder had gerden en dat in een stad van 2-3 miljoen mensen...
zo kwamen we aan bij het hotel en ben ik gaan zwemmen.. ja niet al te warm water moet ik zeggen maar had liever gehad dat er ijs op had gelegen en die irritante amerikaan genaamd BEN er niet zat.. ja die begon meteen tegen me aan te lullen en hield nooit meer op.. effe later kwam mirelle en begon ie daar tegenaan te lullen.. tot irritants toe.. uiteindelijk zijn we met een smoes weggevlucht.. nadat ie ons emailadressen wou hebben.. om van alles en nog wat heen te sturen.. daar hebben we ook maar effe een vals adresje gegeven en daarna rap weg.. ik even gaan internetten alleen slaagde dat voor geen meter want het spatie was nogal spastisch.. ja die miste.. dat is ontzettend irritant en als je hem niet gebruikt krijg je een woordt van 127837 letters... met als gevolg weer een boel doden.. ja als je dat woord wil opzeggen redt je het niet.. maar goed na een kort verhaaltje snel douchen en in de knappe kleding om vervolgens per taxi naar de japanner te gaan om te eten op mijn verjaardag.. dat was weer eens een ramp.. de taxi had beter naar JAPAN kunnen rijden dat wat ie nu aan het doen was... en maar heen en weer rijden.. meneer kon het niet vinden namelijk.. na een bijna uur had ie het eindelijk gevonden.

daar mirelle en ik aan de SUSHI.. een heel schip vol.. ja je krijgt dan een soort van modelboot voorgeschoteld met wel 70 hapjes ofzo erop... daar hebben we flink in om zitten kauwen en uitendelijk alles bijna op gekregen.. toen per taxi naar een barretje en daart stevig aan het tanken geweest en zo de nodige cocktailtjes in de mik.. tot die tent ons er ook uit gooide omdat ze dicht gingen en zo per taxi terug naar het hotel om daar te gaan slapen... ondertussen mikte mirelle een grote aardewerkenkip op mijn schoot in bed.. ja die maar snel aan de kant gezet voor ie stuk ging en ook naar het dr. david guzman museum kon.. nou na een kort nachtje slapen.. hadden we ons verslapen en moesten vervolgens in 10 minuten klaar staan.. dat lukte allemaal maar net en zo per taxi naar het station.. daar effe later na wat paperazzengedoe de bus in .. hier hebben we wat geslapen, gegeten, gelezen en bij de grens effe stempeltje gehaald en zo HONDURAS in .. na nog een aantal uurtjes tuffen kwamen we in SAN PEDRO DE ZULA aan.. daar snel wat geld gepind.. zogenaamde HONDUUREZE LEMPIRA´s en daarna bij de MCdonnals wat gegeten en daarna snel naar het busstation.. alleen hadden ze dat verplaatst dus snel in een taxi en naar de juiste lokatie en daar rap de bus in naar LA CEIBA.. nou dat was me ook weer wat fraais...

na een half uurtje flikkerde namelijk de hele busdeur uit de bus.. en moesten we een nootlanding maken.. het kon niet echt verholpen worden dus moest er een nieuwe bus komen.. die kwam vrij snel alleen hadden we wel al een uur vertraging.. nou snel in de andere bus en op naar la ceiba... na zo´n 12 uurtjes bussen.. konden we geen bus meer zien en waren we in LA CEIBA waar we snel met een taxi naar hotel ROTTERDAM zijn gegaan en hier een kamer hadden.. ja niet al te veel soeps op de schaal van STERRENHOTELS maar in ieder geval een dak boven het hoofd.. nou na hele verhalen met de eigenaar wiens vader HOTEL AMSTERDAM ernaast had en wiens moeder THE DUTCH BAR er aan de andere kant naast had... hij lag in de clinch met zijn ouders en de ene naar de andere rechtzaak... zoveel rechtzaken dat ie er krom van ging kijken.. met hem hele verhalen en daarna snel naar een restaurant om wat te gaan eten... we waren alletwee zo moe als twee iemanden die van oezbekistan naar tasmanie waren gelopen en gezwommen zonder te slapen..
dus met andere woorden na het eten rappie tappie op bedje.. om de volgende morgen de 19e vroeg van bed af om per taxi naar de ferry te gaan... waar we een dure ticket moesten kopen naar ROATAN een van de BAY ISLANDS.

snel op de boot en varen met dat apperaat... aangezien de zee nogal ruig was werden er zakkies uitgedeeld.. nou het duurde maar even en de ene naar de andere zak werdt gevuld.. de zakjes waren ook nog doorzichtig dus kon je precies zien wat iedereen had gegeten de dag ervoor of die ochtend.. erg fris allemaal.. mirelle werdt er niet lekker van.. ik vondt het ook niet al te fris maar zolang je het maar niet ruikt valt het wel mee... nadat zo´n beetje de halve boot had zitten kotsen kwamen we aan op ROATAN een mooi tropisch eiland waar ze net zo goed eenb amerikaanse vlag op kunnen zetten.. ja directe vluchten uit de USA en dan de cruise schepen uit de USA nog die er als warme broodjes binnenvaren vol rijke bejaarden die maar alles betalen wat er gevraagd wordt en daarmee het leven van de packpackersportemonee flink zuur maken..
maar goed snel een illegale taxibus die 10 usd koste ipv de 20 die anderen vroegen en zo van het ene veel te dure hotel naar het andere tot we iets leuks hadden gevonde.. wat denk je?? VOL
nou weer naar wat anders en uiteindelijk een mooi hotel gevonden met twee kamers,keuken,tv en dvd speler en keuse uit 1000 films, koelkast warme douche etc etc... hier ingecheckt en daarna eerst eens wat gaan eten..

het eten was redekelijk alleen de rekening niet.. die gasten zeiden maar wat.. zo kreeg ik na 5 keer vragen eindelijk de juiste rekening waar weet ik wat voor belastingen allemaal opstonden.. nou maar betaald en daarna even internetten a 6 USD per uur.. normaal nog geen 1 usd.. maar goed.. toen effe gaan zonnen op het strand en wat zwemmen.. ja heerlijk.. een biertje erbij en daarna terug naar het hotel filmpje kijken en daarna effe opfrissen en op naar een duikschool.. nou alles was bijna dicht maar toch een gevonden en hier afgesproken om de volgende dag te gaan duiken.. dat ook weer geregeld en toen wat gaan eten bij een thais restaurant wat erg lekker was.. daarna op zoek naar een leuk barretje om wat te drinken en zo ook bij een ontzettend chagerijnige ansichtkaarten verkoper gekomen die niet 5 kaarten wou verkopen alleen 4 of 6... na een boel gehannes toch 5 kaarten gekocht en in een bar vol donkere en duistere figuren een baco uit plastic bekertje gedronken.. nou dat was allemaal niet veel soeps dus maar snel weer weg en terug naar het hotel om de film af te zien en te gaan slapen..

wat er de volgende dagen gebeurde vertel ik wel in de volgende brief.. ondertussen staat er al weer een heel verhaal op het schermpje.. en kap ik er mee... de groeten zou ik zeggen en tot mails,bels,schrijfs,ziens etc etc
liefs van RADMER ( en mirella )